Cantarella geeft op 17 november 2017 een concert met werken van bekende Britse componisten.
Ralph Vaughan Williams
Ralph Vaughan Williams werd in 1872 geboren in Down Ampney en stierf in 1958 in Londen. Hij studeerde onder meer bij Bruch in Berlijn en bij Ravel in Parijs. Zijn voorliefde voor volksliedjes, waarvan hij er meer dan 800 verzamelde, heeft zijn compositorische taal beïnvloed, evenals zijn belangstelling voor vroege Engelse muziek. The Five Mystical Songs dateren uit 1911 en zijn een goed voorbeeld van het vroege werk van de componist. De vijf liederen, Easter, I Got me Flowers, Love Bade me Welcome, The Call en Antiphon, zijn toonzettingen van gedichten van George Herbert (1593-1633). Deze Engelse dichter en geestelijke behoort tot de ‘metafysische dichters’, een groep 17e-eeuwse dichters, die werd gekenmerkt door een intellectualistische benadering van het onderwerp en het gebruik van ‘gewone’ woorden, gecombineerd met religieus pathos en verrassende metaforen.
Edward Elgar
Eén van de bekendste en meest gevierde Britse componisten uit de periode rond 1900 is Edward Elgar (1857-1934). Hoewel hij geldt als typisch Engelse componist werd hij toch sterk beïnvloed door continentale muziek, zoals van Saint-Saëns. Aanvankelijk was Elgar pianostemmer, maar spoedig kreeg hij viool- en orgelles. Omstreeks 1880 begon hij met componeren. Bekende werken van hem zijn Enigma Variations, Pomp and Circumstance Marches en het koorwerk The Dream of Gerontius. Hij schreef echter ook symfonieën, een celloconcert en koorwerken. Voor het Hereford Festival schreef hij in 1897 zijn Te Deum en Benedictus. Zijn katholieke achtergrond komt daarin goed naar voren.
Charles Villiers Stanford
De Ierse componist Charles Villiers Stanford (1852-1924) kwam uit een muzikale familie in Dublin. Hij studeerde in Leipzig en Berlijn en werd organist in Cambridge. Al op 29-jarige leeftijd was hij medeoprichter van de Royal College of Music en later werd hij daar hoogleraar. Hoewel hij zeven symfonieën componeerde, werd hij toch vooral bekend vanwege zijn (kerkelijke) koorwerken. Hij schreef echter ook werken voor festivals. De Songs of the Fleet uit 1910 is er daar één van. Dit zijn liederen op teksten van Henry Newbolt (1862-1938) : Sailing at Dawn, The Song of The Sou’wester over de zuidwesterstorm (The giant that swings the seas), het kalme The Middle Watch, The Little Admiral die toch veel meer waard is dan al die kanonnen, en tot slot Fare Well.
Hubert Parry
Geen werk van Hubert Parry (1848-1918) is zo bekend als Jerusalem uit 1916. Die hymne, gebaseerd op een in vergetelheid geraakt gedicht van William Blake, werd later georkestreerd door Elgar. Het gedicht gaat over het apocriefe verhaal dat Jezus samen met Josef van Arimathea in Engeland was en dat in het groene landschap van Engeland in plaats van de ‘dark Satanic Mills’, wat waarschijnlijk een verwijzing naar de industriële revolutie is, een nieuw Jeruzalem zou worden gebouwd. De patriottische hymne werd onder meer gebruikt om het Britse moraal op te vijzelen in de Eerste Wereldoorlog, maar ook bij de strijd voor het vrouwenkiesrecht. Parry schreef overigens ook vijf symfonieën en werken voor koor en orkest. Hij kwam uit gegoede kringen en studeerde in Oxford. Hij was lange tijd verbonden aan het Royal College of Music in Londen en hoogleraar in Oxford.
